ප්‍රමාද වීමට ඉතා ආසන්නයි

කොහේ යන්නද ප්‍රමාද වෙන්නෙ?

හිතට ලොකු භයක් දැනුන සිදුවීමක් අහන්නට ලැබුනා. සමහර අයට නම් මේක "හුරු" දෙයක් වෙන්න ඇති.

මේක අපේ හාමුදුරුවන් වහන්සේලා ගැනයි. සමහර ස්වාමීන් වහන්සේලා දැන් දැන්, දානය සඳහා ලැයිස්තු දීමෙන් වෙන්නේ දායකයා සස්නෙන් ඈත් වීමයි. විශේෂයෙන්ම එම දාන වට්ටෝරුවේ මේ මේ ලෙස තිබිය යුතු බවට පනවන නීතියන්, කොයි තරම්  ඒ ගෞරවණීය ස්වාමීන් වහන්සේලා බුදුන් වදාළ මාර්ගයෙන් ඉවත් වී ඇති බවට පෙන්වන සාධකයකි.

සියල්ල මොහොතක් පාසා "අනිත්‍ය" නම් වූ ධර්මතාවයට යටත් වන බව බුදුන් වහන්සේ දේශනා කළා, දෙසවනෙන් ඇසුවා මතකයි. මේ සියල්ල අද සිටින පින්වත් ස්වාමීන් වහන්සේලාගේ වරදක් නොව, ධර්මය සතු සංදිට්ඨික බව ඉක්මනින් අතුරුදහන් වෙමින් පවතින බව හඟවන සාධකයි.

නොදැනීම දෑසට කදුළක් නැගුනේ, බුදුරජාණන් වහන්සේ ගේ ධර්මයටත් අනිත්‍යතාව නම් පොදු ධර්මතාව නිසා "ගෞතම බුද්ධ සාසනය" නමැති පහන් සිළ නිවී යාමට ඉතා ආසන්න බව වැටහීමෙන්ද, නැතිනම් තවමත් සසරින් මිදී නොමැති මා, මේ සාසනය මඟ හැරුනොත්, තව කල්ප ගණනකින් ප්‍රමාද වීමට ඉතා අසන්න බව වැටහීමෙන්ද යන්න ගැන නම් බොහෝ වේලා යනතෙක් කල්පනා කළා මතකයි.

"සංසාරය" නමැති ඉමක් කොණක් නොපෙනෙන සයුර තරණය කරන්නට තිබුන "තථාගත ධර්මය" නමැති එකම යාත්‍රාවටත් අනිත්‍ය බව උරුම වන බව නේද උන්වහන්සේ පිරිනිවන් මංචකයේදී පවා දේශනා කළේ?

 පෙර කවරදාකටත් වඩා සංසාර භයක් සමඟ අනිත්‍ය සංඥාව සිතේ ප්‍රභලව වැඩුනා මතකයි............

ඔවුන්ට සංසාරය තව බොහෝ දුරයි.......

"දැනුම බලය වේ...." අපි පොඩි කාලේ ඉඳලම හොදට අහලා පුරුදු වචන ටිකක් නේද? ඒත් මට පොඩි කාලෙ ඉඳලම තිබුන ප්‍රශ්නයක් තමයි "දැනුම" කියන්නේ මොකක්ද කියලා. උපාධියක් තියෙනවා නම් ඒ කෙනා තමයි දැනුම තියෙනවා කියලා මම හිතපු කාලයක් තිබුනා. අන්තිමට උපාධියකුත් ගත්ත කියමුකෝ. ඊ ළගට හිතුවා ඊට‍ වැඩිය ලොකු උපාධියක් ගත්තම දැනුම සම්පුර්ණයි කියලා. ඒත් දැන් තේරෙනවා ඒකත් වැරදි කියලා.......

හිතට පුරවා ගන්නා හැමදේකින්ම උනේ හිතේ බර වැඩි වීම විතරයි. අපි දැනුම සොයා යන්න හිතන තැන, විශ්ව විද්‍යාල වල ඉන්න උගත් මහාචාර්ය, ආචාර්‍ය වරු කොයි තරම් දැනුම නිසා හිත බර  කරගෙන ඉන්නවද?. තමන්ගේ උගත්කම නිසා "මම" කියන දේ කොයි තරම් ඒ මහත්වරු දැඩිව අල්ලාගෙන ඉන්නවාද ? බටහිර විද්‍යාව කියන අන්ධකාරය "මගේ " කරගෙන තව බොහෝ කල් සංසාරේ ඇවිදින්න "ඉන්ධන" එකතු කරගන්නවා නේද කියලා ඇත්තටම හිතට අනුකම්පාවක් දැනුනා..... තමන්ගේ අදහස හරි කියන මතයේ තදින්ම එලබ ගන්න ප්‍රධාන හේතුවක් තමයි මේ "අවිද්‍යාව" පිලිබඳ ලබා ගන්නා උපාධිය කියන්නේ. මේ රටාවෙන් බැහැරට යන පින්වත් ආචාර්‍ය මහත්වරු හරිම අඩුයි. (වාසනාවකට එහෙම අය නැතුවාම නොවේ )

උපාධි ලබා ගන්නා පිරිසත් අන්තිමට සිදු කරන්නේ තමන්ගේ ගුරුවරුන් පාරේම යමින් අවිද්‍යාව පිළිබඳ ලබාගත් උපාධියෙන් හිතේ බර වැඩි කරගැනීමයි. මම ඉංජිනේරුවෙක්, දොස්තර කෙනෙක් කියලා හිතාගෙන පොළවේ පය ගසන්නේ නැති පිරිසක් ලෙස හැසිරීමයි.

මම 2007 කාලේදී මට තිබුන අසනීපයකට බෙහෙත් ගන්න පේරාදෙණිය රෝහලේ සායනයකට ගියා. රෝගීන් ප්‍රමාණය වැඩි නිසාම ගොඩක් වතාවල් වලදී ඔවුන් සිටගෙන සිටින ආකාරය අනුව දොස්තර මහත්වරු ඇවිද යන මාර්ගය අවහිර වෙනවා. ලොකු දොස්තර මහත්වරු රෝගීන් අතරින් රිංගා අදාළ සායනයට පැමිණෙන අතර, සුදු කබාවලින් සැරසුන දොස්තර වීමට ඉගෙන ගන්නා පිරිස පැමිණෙන්නේ අසරණ රෝගීන්ට දොස් පවරමින්. ඔවුන් පුරුදු කරන "මාන්නය" ඒ තරම් වැඩියි. ඉතින් දැනුම බලය වේ ද?

අවිද්‍යාව ඉගෙනීමෙන් ලබා ගත් උපාධිය අතහරින්න. එය සමාජයට සේවයක් සිදු කිරීමට පමණක් යොදාගන්න. ඔබ උපාධියක් ලබාගන්නා විට, ඔබේම යහළුවන් විභාග අසමත්ව, ජීවත් වීමටවත් විදියක් නොමැතිව දුක් විදින්නේ ඇයිදැයි කල්පනා කරන්න. ඔවුන්ට ඔබ සමඟ පැමිණීමට නොහැකි වූ හේතු සිතා බලන්න. ඔබ මාර්ගය දකින්න.

මේ සටහන් ලියන්නේ කිසිම කෙනෙකුට රිදවන්න හිතාගෙන නම් නෙමේ. ඇත්තටම එවැනි අය දැක්කාම හිතේ ඇතිවෙන අනුකම්පවෙනුයි. ඔවුන්ට සංසාරය තව බොහෝ දුරයි.......

ඔබේ අවසාන ඉලක්කය කුමක්ද?

පූජ්‍ය අචාන් චා හිමියන්ගේ "මේ භාවනාවට කාලයයි" (පරිවර්ථනය - ප්‍රදීප්කුමාර බාලසූරිය මහතා.  ISBN 978 955 667 129 2) කෘතිය කලෙකින් කියවන්නට ලැබුන හොඳ කෘතියක් ලෙස සලකමි. පුජ්‍ය අචාන් චා හිමියන් විසින් විවිධ අවස්ථාවලදී දේශනා කරන ලද අගනා දහම් පඩුරක් මේ කෘතිය මගින් පාඨකයාට හිමි වේ. බෞද්ධ අබෞද්ධ කාටත් මෙහි අන්තර්ගතය වැදගත් වේ යැයි සැලකිය හැකිය. එහි සඳහන් පහත කථාව අප සියලු දෙනාට වැදගත් වේ යැයි සිතුන නිසා එය මෙලෙස සාරාංශ කොට පළකරමි.

ව්‍යාපාර සම්බන්ධ උපදෙස් සපයන බොහෝ සාර්ථකත්වයට පත් එක්තරා මහාචාර්යවරයෙක් දුප්පත් මසුන් මරන්නන් වෙසෙන ගම්මානයක සංචාරය කරන අතර, උදැසනම පැමිණ මසුන් මරන්නෙකු සමඟ සංවාදයකට වැටින.

"ඔබ උදැසනම පැමිණ මසුන් මරා ඉන්පසු කරන්නේ කුමක්ද?" මහාචාර්යවරයා ඇසීය.

"මම මේ මසුන්ගෙන් ගෙදරට අවශ්‍ය ප්‍රමාණය ගෙන, ඉතිරි ටික විකුණනවා. ඉන්පසු ගෙදර ගොස් මගේ බිරිඳ හා දරුවන් සමඟ දිවා ආහාරය ගෙන, ටිකක් නිදා ගන්නවා. ඉන්පසු සවස මගේ දරුවන් සමඟ ටිකක් සෙල්ලම්කර, හවස සමාජ ශාලාවට ගොස් මධුවිතෙන් සප්පායම් වී යාළුවොත් එක්ක ගිටාරය වයමින් විනෝද වෙනවා. ඉන්පසු රෑ බෝ වී නිවසට ගොස් හොදින් නිදා ගන්නවා" යැයි මෙම අව්‍යාජ ධීවරයා පැවසීය.

මොහුට නොමිලයේ උපදෙස් කිහිපයක් දීමට ආශාවක් පහල වූ මහාචාර්යවරයා මෙලෙස පැවසීය.

"ඔබට පුළුවන් උදෑසන සිට සවස් වන තුරු මසුන් මරන්න. එයින් ඔබට දැන් ඔබ ලබනවා මෙන් කිහිප ගුනයක අදායමක් ලබා ගත හැකියි. ඔබට එම මුදල් ඉතිරිකොට මෝටර් බෝට්ටුවක් ලබාගෙන පිරිස සමඟ වැඩියෙන් මුදල් උපයා ගත හැකියි. අවරුදු 2ක් පමණ යන විට ඔබට දෙවන මෝටර් බෝට්ටුවද මිලදී ගත හැකියි. අවරුදු හත අටක් යනවිට ඔබ විශාල ධිවර සමාගමක හිමිකරුවෙක්. ඔබට ඔබේ සමාගමේ සම්බන්ධතා ජාත්‍යන්තරයට ගෙන යා හැකියි. ඉන්පසු ඔබට කොටස් වෙළදපොලට ඇතුළත් වන්නට පුළුවන්. මේ වන විට ඔබ කෝටි ගණනක් වටිනා සමාගමක හිමිකරුවෙක්."

"මගේ දැනුම හරි ඉහලයි. මම දුන්න ව්‍යාපාරික උපදෙස් වැරදිලා නැහැ" මහාචාර්යවරයා තවදුරටත් පැවසීය.

ධීවරයා මෙම උපදෙස් බොහෝ සිහි බුද්ධියෙන් අසා සිටියේය. ඔහු මෙලෙස ඇසුවේය.
"ඩොලර් කෝටි ගණනකින් මම මොකද කරන්නේ?"

එම ප්‍රශ්නයට මහාචාර්යවරයා තරමක් කළබල විය. ඔහු සැලසුම ගැන සිත යොමු කලා මිසෙක, එහි අවසානය ගැන සිතුවේ නැත.

ඩොලර් කෝටි ගණනක් අතේ ඇත්නම් කළහැකි දේවල් පිළිබඳව මහාචාර්යවරයා මෙලෙස පැවසීය.

"ඔබට පුළුවන් ලස්සන ධිවර ගම්මානයකින් නිවසක් මිළදී ගන්න. ඔබට පුළුවන් සුඛෝපබෝගී බෝට්ටුවක් මිළදී ගෙන, උදැසනම ගොස් විනෝදයට මසුන් මරන්න. ඉන්පසු ඔබට දවල්වෙලා ඔබේ පවූලත් සමඟ දිවා ආහාර ගෙන, කදිම නින්දක් දාන්න පුළුවන්. සවස් වී ඔබේ දරුවන් සමඟ ගතකොට අවන්හලට ගොස් මධුවිතෙන් සප්පායම් වී, ඔබේ යහළුවන් සමඟ ගිටාරය වයමින් විනෝද වෙන්නත් පුළුවන්. "

ධීවරයා එයටද හොඳින් සවන් දුන්නේය.

"ඉතින් මම දැන් කරන්නෙත් ඕකම නේ. ඒකට ඩොලර් කෝටි ගණනක් ඕන නෑ නේ?"

-- බොහෝ දෙනෙක් මුලින් සිතන්නේ ධනවත් වීම ගැන පමණි. ඒ සඳහා බොහෝ වෙහෙසෙන්නේ ධනවත් වීමෙන් පසුව ලැබෙන දේ සඳහාය. එහෙත් ඊට පෙර සිටම හිමි සිතේ සාමය ගැන නොසිතනු ඇත.

නුඹ හොඳ මිනිහෙක් වන දා........

අහම්බෙන් අසන්නට ලැබුණ පහත ගීතය අසා බලන්න...... සුනිල් එදිරිසිංහ මහතා ගායනා කරන එම ගීතය දැන් නම් ගුවන් විදුලි නාලිකා වලින් අසන්නට නොලැබෙන තරම්.......

Sunil Edirisinghe "නිල් කටරොළු"

අවාසනාවකට දැන් පරපුරේ සිටින දරුවන්ට නම් සමනළයෙකුට හිංසා කරනවා තියා, ඇත්ත සමනළයෙක් දකින්න තරම් වත් නිදහසක් නැතුව ඇති. එසේ නොවේ නම්, තරඟකාරී ජීවිත ගෙවන ඔවුන් පරිසරය තුළ නිදහසේ පැණි උරා බොන සමනළයෙකුගේ සුන්දරත්වය විඳින්න තරම් සෞන්ධර්යාත්මක අධයාත්මයකින් සම්පුර්ණ නැතිව ඇති.

ගීතයේ අවසාන පද කිහිපය හොඳින් අසා බලන්න.

"නුඹ හොඳ මිනිහෙක් වන දා..... මල් පිපියන් මගෙ සිහිනේ........"

ඇත්තටම මගේ අම්මා තාත්තා මට පොඩි කාලෙදි කිව්වෙත් මේකම නේද?

කවදාවත් මට ඉංජිනෙරුවෙක් වෙන්න , තරගයන්ගෙන් දිනන්න,  ලොකු තනතුරු ගන්න කියලා නැහැ.

මොන රැකියාව කරත්, හොඳ මිනිහෙක් වෙයන් කියන දේ විතරයි කිව්වෙ. ඒ නිසාමද කොහෙද, වෙනස් දැක්මත් සකස් වුනේ.....

එත් ඒ අපට තිබු ළමා කාලයේ සුන්දරත්වය අද දරුවන්ගෙන් දෙමාපියෝ විසින්ම උදුරාගෙන අවසානයි.....

සරළ ක්‍රමයකින් PCB හදමු (How to make a PCB in simple steps)

මම මේ කියන්නේ මහා පරිමාණයෙන් Printed Circuit Board හදන විදියක් නම් නෙමේ... එදිනෙදා පරිපථ අත්හදා බැලීම් වලට සරළ විදියට PCB හදා ගන්න හැටියි. මෙම ක්‍රියාවලිය අදියරෙන් අදියරට සලකා බලමු.

1. අවශ්‍ය පරිපථ සටහන ඔබට හුරුපුරුදු මෘදුකාංගයක් භාවිතයෙන් ඇඳ ගන්න. මේ සඳහා Eagle හෝ DipTrace වැනි මෘදුකාංගයක් භාවිතා කළ හැකියි. පහත රූපය DipTrace භාවිතයෙන් ඇඳි එවන් සටහනක් දක්වයි. ඒ වගේම, විශේෂයෙන්ම උපකරණ වල සවි වන දිශාව ගැන සැලකිලිමත් වීම ඉතාම වැදගත්. ප්‍රමාණවත් පළලකින් යුතුව රේඛා (traces) ඇඳ ගැනීමද, අවශ්‍ය ප්‍රමාණ මහතකින් පවත්වා ගැනීමද ඉතාම වැදගත්. නමුත් ගොඩක්  සිහින් රේඛා සහිත PCB නිපදවීමට මෙම ක්‍රමය සුදුසු නැත.

2. මෙම පරිපථ සටහන Laser Printer ක් භාවිතයෙන් තීන්ත උරා නොගන්නා, ලිස්සන සුළු මතුපිටක් ඇති කඩදාසියක මුද්‍රණය කරගන්න. එලෙස මුද්‍රණයේදී පරිපථ සටහනේ නිවැරදි පැත්ත වනුයේ, මුද්‍රිත පැත්තේ දර්පණ ප්‍රතිබිබ්බ රුපය (mirror image) ලෙස වේ. මේ සඳහා සුදුසු කඩදාසි වර්ගය සොයා ගැනීම සඳහා මුලදී සමහර විට උත්සාහයන් කීපයක් දැරීමට සිදු විය හැකිය. (2014 සඳහා ලංකා බැංකුව විසින් නිකුත් කර ඇති දින දර්ශනය සඳහා භාවිත කඩදාසියේ අනිත් පස  මම මේ සඳහා සාර්ථකව භාවිතා කලෙමි.) දැන් එම මුද්‍රිත කඩදාසිය අදාළ ප්‍රමාණයට කපාගෙන, පසෙකින් තබන්න.

3. ඔබ භාවිතා කිරීමට බලාපොරොත්තු වන තබ පුවරුව අදාළ ප්‍රමාණයට කපාගෙන, එය හොදින් පිරිසිදු කරගන්න. මේ සඳහා "0" ප්‍රමාණයේ වැලි කඩදාසියකින් මැද, "වීම්" කුඩු යොදා ජලයෙන් හොදින් පිරිසිඳු කරගන්න. අදාළ තඹ පැත්ත ඉතා හොදින් පිරිසිදුවීම ඉතාම වැදගත්. දැන් එම පුවරුවේ ඇති තෙතමනය හොදින් වේලා ගන්න.

4. කලින් මුද්‍රණය කරගන්නා ලද කඩදාසිය ගෙන, මුද්‍රිත පැත්ත තඹ පුවරුව මතට සිටින සේ තබා, රත් කරන ලද iron එකක් භාවිතයෙන් හොදින් iron කර ගන්න. කඩදාසියේ රැළි කිසිවක් නොසිටින සේ, පරිස්සමෙන් මෙය සිදු කළ යුතුය. එමෙන්ම, සම්පුර්ණ කඩදාසිය පුරාම ඒකාකාරව හොදින් iron කර ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ. මෙහිදී, මුද්‍රණය කරන ලද තීන්ත උණු වී, තඹ තහඩුවේ ඇලීම සිදු වේ. එහෙත්, අනවශ්‍ය පරිදි තදින් රත් කිරීමත්, අඩුවෙන් රත් කිරීමත් නිසා, ඔබට අවශ්‍ය පරිදි මෙය සිදු නොවනු ඇත. දැන් එය නිමෙන තෙක් පසෙකින් තබන්න. ඇලී ඇති කඩදාසිය ඉවත් කිරීමට දැන්ම උත්සහ නොගන්න.

5. ජල බේසමක් ගෙන, කළින් සකස් කරගත් පුවරුව එහි දමා, කඩදාසිය පෙගෙන්නට හරින්න. දැන් සෙමෙන් සෙමෙන් කඩදාසිය ඉවත් කරගන්න. ඉවසීමෙන් කටයුතු කළ යුතුය.

ඉහත පෙන්වා ඇති පරිදි තවදුරටත් කඩදාසි කැබලි සුදු පැහැයෙන් ඉතිරිව පවතී නම්, ඒ සියල්ල ඉවසීමෙන් යුතුව ඉවත් කරගැනීම වැදගත් වේ. යම් ලෙසකින්, සුළු ප්‍රදේශයක traces නිවැරදිව පිහිටා නොමැති නම්, permanent marker pen 1 ගෙන කිහිප වරක් එම traces උඩ අඳින්න.

6. FeCl3 (Ferric Chloride) ගෙන, ඒවා ප්ලාස්ටික් භාජනයකට දමා (හෝ, ජලයට Ferric Chloride කැට සෙමින් එකතු කරමින්) ද්‍රාවණයක් සාදා ගන්න. Ferric Chloride අත් වල හෝ ඇඳුම් වල තවරා නොගැනීමට පරෙස්සම් වන්න. දැන් සකසා ගත් පුවරුව එම සංයෝගය තුළට දමා, දෙපසට කලතමින් හොදින් නිරීක්ෂණය කරන්න. මෙහිදී Cu, FeCl3 සමග ප්‍රතික්‍රියා කර, පුවරුවේ විවුර්ත ප්‍රදේශයේ තඹ සියල්ල දිය වීම සිදු වේ. නමුත්, බොහෝ වෙලාවක් පුවරුව මෙම සංයෝගය මත නොතබන්න. අනවශ්‍ය තඹ සියල්ල දිය වුනු පසු, පුවරුව ඉවතට ගෙන හොදින් ජලයෙන් සෝදා ගන්න.

7. Tinner පෙඟ වූ රෙදි කැබැල්ලකින් පුවරුව හොදින් පිස දමන්න.

ඉහත රුපයේ පෙනෙන පරිදි, සමහර ස්ථාන වල traces විනාශ වී ඇති බව ඔබට පෙනෙනු ඇත. නිවැරදිව iron නොවීම මෙයට හේතුව වේ. නමුත්, පරිපථය සකස් කරන අවස්ථාවේදී පහසුවෙන්ම ඊයම් යොදා මෙය පිළිසකර කරගත හැකිය.

8. දැන් 0.8mm ප්‍රමාණයේ ඩ්‍රිල් කටුවකින් කුඩා සිදුරු ද, 1mm හෝ, ඔබට අවශ්‍ය ප්‍රමාණයේ කටු යොදා, සිදුරු විද ගන්න.

ඉහත ක්‍රමයට සාදා ගත් තවත් පරිපථ පුවරුවක් පහත දැක්වේ.

ඔබට මෙවැන්නක් අවශ්‍ය වූ විට, මෙය අත්හදා බලන්න. උපකරණ සවි කිරීමට පෙර විනිවිද පෙනෙන වාර්නිෂ් තුනී තට්ටුවක් ආලේප කිරීමෙන් තඹ පටි ඔක්සිකරණය වීමෙන් අව පැහැ ගැන්වීම වලකා ගත හැක. අධිසැර විදුලි (High Voltage) පරිපථ පුවරුවක් නම්, උපකරණ පාස්සා ගැනීමෙන් පසු ෂෙලැක් අලේප කිරීමෙන් පුලිඟු (sparks) ඇතිවීම වලකා ගත හැක.

විශේෂ ස්තුතිය - යන්ත්‍රික අධිකාරී කසුන් මහතා. (මා. ස. අ.)

අරුණළු පැතිරෙන හිමිදිරි යාමේ......

එක සැරේටම හිතට දැනෙන්නේ නැති උනත්, කල්පනා කරනකොට මතුපිටින් ඇති අරුතට වඩා ගැබුරු අරුතක් ඇති මේ ගීතය අසා බලන්න.

අරුණළු පැතිරෙන හිමිදිරි යාමේ, සිතුවිලි පව්වේ පෙරදිග අහසේ, හිමියනි මම බුදුරැස් දැක ගත්තෙමි.....

හිමිදිරි යාමේ සිත නැමැති පව්වේ පෙරදිග, බුදුරැස් දැක ගත්තෙමි. සමාධිමත් වූ සිතක ප්‍රභාශ්වර සමාධි ආලෝකය තුලින් බුදු රුව දැක ගත්තෙමි..... සිතේ සමාධිය දියුණු වන විට කෙළෙස් තුනී වීම සමග මෙතෙක් කල් අදුරුව පැවැති සිත නමැති අහස, අරුණළු සමග ආලෝකමත් වන පෙරදිග අහස මෙන් ආලෝකමත් වීම, භාවනාව තුළින් සමාධිය දියුණු කරගත්ත කෙනෙකුට සිදුවෙන දෙයක්.

"කළුවර ගොණුකොට ගිමන් දවන මග ගමන් කළෙමි දුර සසර පුරා..." අප්‍රමාණ සද්ධාව තුළින්, බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මය ගැන සියළු සැක සංකා දුරු වන මොහොත (සෝවාන් අවස්ථාව) එළබෙන විට, සංසාර ගමන මොන තරම් දුක් සහිතද කියන අවබෝධය ලැබේවි. අවිද්‍යාව නිසා, මෙතුවක් කාලයක් පස්කම් සැප එක්තැන් කරගෙන දුර සංසාරය පුරා ගමන් කළ බව වැටහේවි...

"මහ කරුණාවේ සිලිල ගලා එන බුදු හිමියනි ඔබේ මෙත් දහරේ, නැහැවෙමි සසරෙහි කෙළෙස් මුදා හැර...."  අවම වශයෙන් ධ්‍යාන දක්වා වත් සිත දියුණු කළ අයෙක්, මේ ලෝකයේ ඇති සියලු සැප අභිබවා යන ධ්‍යාන සුඛය වර්ණනා කරාවි. බුධ්ධානුස්සතිය දියුණු කළ කෙනෙක් නම්, ජීවිතය ගැන ආශාව පවා අත්හැර, බුද්ධ මයිත්‍රීය තුළ නැහැවෙමින් සිටීවි.......

වැරදි අඩුපාඩු ඇත්නම් සමාවෙන්න. මගේ සිතට දැනුන හැගීමක් මෙලස අකුරු කලේ.....

තවත් සිතා බලන්න. අත්දකින්න උත්සාහවත් වෙන්න....

සිතන්නට යමක්.....

දිවයින පත්තරේ ඉන්ද්‍රජිත් සුබසිංහ මහතා විසින් පළ කරන ලිපියකින් උපුටා ගත්ත මේ කොටස එක වරක් නොව, දහස් වරක් උවද කියවා තේරුම් ගැනීම යහපත් වේවි. 

:: අද නැකත් දවසක්‌. ඒ කියන්නේ සුබ දවසක්‌. භික්‍ෂුව උදෑසන පිණ්‌ඩපාතය වඩිනකොට, මෝටර් රථයක්‌ වේගය බාලකොට භික්‍ෂුව අසලින් ගමන් කළා. භික්‍ෂුව එදෙස බලනකොට එය මංගල රථයක්‌. මලින් සරසලා. එහි මනමාල මහත්තයෙක්‌ සිටියා. නැකත් බලලා, ඒ කියන්නේ සුබ දවසක්‌ බලලා 'දුකක්‌' කැන්දාගෙන ගෙදරට එන්නයි මේ යන්නේ. භික්‍ෂුව එය දුකක්‌ හැටියට දැක්‌කත් එම මනමාල මහත්තයා අද දවස දකින්නේ ජීවිතයේ ලස්‌සනම, වැදගත්ම දිනය හැටියටයි.
මේ සටහන් තබන භික්‍ෂුවගේ ජීවිතයේ සෑම මොහොතක්‌ම සුබ මොහොතක්‌, සෑම දවසක්‌ම සුබ දවසක්‌. කේන්දර නැකත් බලලා හෙම නොවෙයි. ඒවා අතහැරලා සැබෑම තෙරුවන් සරණේ සිත පිහිටවපු නිසා.

ජීවිතය ඉදිරියට කුමන කාරණයක්‌ පැමිණියද එය භික්‍ෂුව දකින්නේ සංස්‌කාරයන්ගේ ඵලයක්‌ වශයෙන්මයි. ඒ කියන්නේ මා විසින්ම, හේතුඵල ධර්මයන්ට අනුව සිදුකොටගත් කුසල් සහ අකුසල්වල ඵලයන් හැටියටයි. මෙතැන රාහු හෝ සෙනසුරු නැහැ. අපේ අකුසල්වල බලවත්භාවය නිසාම, තෙරුවන් සරණින් බැහැරට ගිය නිසාම, රාහු සෙනසුරු කේතු බලෙන්ම අපි අපේ හිස මතට දාගන්නවා. දැන් ඉතින් ජීවිතයම අපළයක්‌, හූනියමක්‌, එහෙම නැතිනම් කොඩිවිනයක්‌. තෙරුවන් සරණ අහිමිකරගත් තැනදී ජීවිතයම ප්‍රශ්න ගොඩක්‌ තමයි.

තමන්ට තිබෙන ප්‍රශ්න ගොඩ මදිවට, තව ප්‍රශ්න ගොඩක්‌ කරගහගන්න ගිය මනමාල මහත්තයාව භික්‍ෂුවට මතකයට නැගෙනකොට අතීතයේ සිදුවූ සිද්ධියක්‌ මතකයට පැමිණියා. එදා භික්‍ෂුව ගිහියෙක්‌. වයස අවුරුදු 30ක්‌ පමණ ඇති. එදා මම සතිඅන්ත පුවත්පතක මංගල දැන්වීමක්‌ පළකළා. විවාහයක්‌ සඳහා. එම දැන්වීමේ එකතැනක මෙහෙම සඳහන් කළා. 'නිහඬ විවාහයකට, ආගම දහමට කැමැති යුවතියක්‌ සොයයි' කියලා. සති දෙකක්‌ පමණ යනකොට විශාල පිළිතුරු ලිපි ගණනක්‌ ලැබුණා. ඉන් තෝරාගත් ලිsපි කිහිපයකින් එකකට පිළිතුරු යෑව්වා. මා එහි සඳහන් කළේ, කිසිම විවාහ උත්සවයක්‌ ගන්නේ නැහැ. විවාහය ලියාපදිංචි කරලා අපි අනුරාධපුරයට හෝ කතරගමට ගිහිල්ලා ආගමික කටයුතු කරලා ජීවිතය පටන්ගමු කියලා. ලිපිය අදාළ තැනැත්තියට යවලා සතියකට විතර පස්‌සේ මට පිළිතුරු ලිපියක්‌ ලැබුණා ඇයගෙන්. එය දීර්ඝ ලිපියක්‌. එහි මුලින්ම මෙහෙම සඳහන් කර තිබුණා. 'ඔබ මහා චපල පිරිමියෙක්‌. ඔබ තරුණියකගේ බලාපොරොත්තු හඳුනන්නේ නැහැ. ගැහැණු දරුවෙක්‌ වැඩිවියට පත්වුණ දවසේ ඇය බලාපොරොත්තුවක්‌ ඇතිකරගන්නවා. ඒ තමයි ඇයගේ උතුම්ම බලාපොරොත්තුව. ජීවිතයේ එකම සිහිනය. ඒ සිහිනය තමයි, කවදාහරි දවසක නෑදෑයෝ වටකරගෙන මඟුල් සාරි ඇඳලා, පෝරුවට නැගලා, මුදු මාරුකරලා..... මේ සුන්දර සිහිනය හැමදාකම දරාගෙනයි තරුණියක්‌ ජීවත්වෙන්නේ. තරුණියකගේ එම සිහිනය නොහඳුනන මනුෂ්‍යයෙක්‌ ඔබ. ඔබ උත්සහගත්තේ තරුණියකගේ එම සිහිනය මරාදමන්නයි. ඔබගෙන් මෙයට පිළිතුරු ලිපියක්‌වත් බලාපොරොත්තු නොවන්නේ යෑයි ඇය සඳහන් කර තිබුණා. මේ ලිපිය කියවලා අහවරවෙන විට මාව තුෂ්ණිම්භූත වුණා. ඇත්තටම මම තේරුම්ගත්තා තරුණියකගේ විවාහ උත්සවයක්‌ නමැති ඒ සුන්දර සිහිනය බිඳදමන්නයි මම උත්සහ ගත්තේ කියලා. ඇයත් මමත් අතර අහසයි පොළොවයි වගේ පරතරයක්‌ ඇති බවයි මම දැක්‌කේ. අහසයි පොළොවයි කවදාකවත් එකතුවෙන්නේ නැහැ. ඒ නිසාමයි ඇය පිළිතුරු ලිපියක්‌වත් එවන්න එපාය කියලා සටහන් කර තිබුණේ. මේ ලිපිය කියවලා කරුණු නුවණින් මෙනෙහි කරනකොට අවංකවම මට සතුටක්‌ ඇතිවුණා. ලෝකය සිතනවාට වඩා මම මොනතරම් දුරස්‌වද සිතන්නේ කියලා. ලෝකයාට වඩා දුරස්‌ ආකාරයට හිතන්න මා තුළ තිබුණා වූ දක්‍ෂභාවය නිසාමයි මේ මොහොතේ මා ලෝකයාගෙන් ගොඩාක්‌ දුරස්‌ තැනක ජීවත්වන්නේ. නමුත් මට හොඳටම විශ්වාසයි මේ මොහොතේ ඇය ජීවත්ව සිටිනවා නම් දරුවන් කිහිපදෙනෙකුගේ මවක්‌ හැටියට මහා දුක්‌ කන්දරාවක්‌ දරාගෙන ජීවත්වෙනවා ඇතිය කියලා. එදා ඒ මුල් ලිපියෙන් සිදුවූ හමුවීම, වෙන්වීමක්‌ බවට පත්වූයේ රාහු නිසා හෝ සෙනසුරු කේතු නිසා නොව, සංස්‌කාර ධර්මයන් නිසාමයි. මගේ තිබුණු කුසල් විසින් ඒ අකුසල් වළක්‌වා දැම්මා. මට මේ මොහොතේ ඉන්න තැනට එන්න බුදුරජාණන් වහන්සේ කෙරෙහි මා තුළ තිබූ ශ්‍රද්ධාවමයි එදා මාව මේ අනතුරුවලින් බේරුවේ. මගේ අතීත ජීවිතයේ මෙවැනි අනතුරු කිහිපයකින්ම බුදුරජාණන් වහන්සේගේ සරණ විසින් මාව බේරාගෙන තිබෙනවා. මේ ඉන්න තැනට එන්න.... ඒ කියන්නේ මේ සියල්ල අහම්බයක්‌ නොවේ. සංස්‌කාරයන්ගේ ප්‍රතිඵලයන්මයි.

මේ වෙලාවේ මට නැවතත් මතකයට එනවා අද හිමිදිරියේ පිණ්‌ඩපාතය වඩිනකොට මංගල රථයේ ගමන් කළ මනමාල මහත්තයාව. 'අනේ මනමාල මහත්තයෝ, ඔබට ලැබුණ මනමාලියත් ඉහත ආකාරයෙන්ම උපාදානය බලවත් මනමාලියක්‌ වුණෝතින් ඔබටත් දෙවියන්ගේම පිහිටයි'

මෙතැනදී 'දෙවියන්ගේම පිහිටය' කියලා කීවේ පුතේ කවදානම් ඔබට ගැලවෙන්න පුළුවන්ද කියන කාරණයයි. ගිහි පිංවතුන්ලා මිත්‍යදෘශ්ඨික සම්මුතීන්ගෙන් බැහැරවෙලා තෙරුවන් කෙරෙහි ශ්‍රද්ධාවෙන් ජීවිතය පටන්ගතහොත් එම ජීවිත මොනතරම් නම් ශක්‌තිමත් සැනසිලිදායක තැනකට රැගෙන යන්න පුළුවන්ද. බලාපොරොත්තු කන්දක්‌ ගොඩගසාගෙන එම බලාපොරොත්තු කන්දටම යටවී මෙලෝ සිහියක්‌ නැතිව ජීවත්වෙන මිනිස්‌සුන්ට මඟ නොමඟ කියාදෙන උතුම් ධර්මයක හිමිකාරීත්වයට පිංවත් ඔබ සුදුසුයි. කළ්‍යාණ මිත්‍ර ඇසුරම සොයන්න. සද්ධර්ම ශ්‍රවණය සිදුකරන්න. ඇසෙන්නා වූ ධර්මය නුවණින් මෙනෙහි කරන්න. එය ඔබේ ගමනක ආරම්භය වනු ඇත :::

- Sunday Diwaina (Maha Rahathun Wadi Maga Osse)

හිතට දැනුන කථාවක්....

මේක උපුටා ගත්තේ මෙතනින්.

මේ වගේ ආඩම්බරකාර අය අද කොච්චර නම් ඉන්නවද? තමන්ගේ අම්මා තාත්තා කොහොම අය උනත්, කොච්චර දුප්පත් උනත්, තමන් මේ ලෝකෙ අද ඉන්න තැනක ඉන්නේ එයාල නිසයි.......

සුනඛ යාළුවා.....

අපේ quarters වල ඉන්නවා පොඩි බලු පැටියෙක්. බලු පැටියෙක් කිව්වට ස්ත්‍රී ජාතියේ කෙනෙක්. උඩින් තියෙන රූප රාමුවේ ඉන්නේ එයා තමයි. තවම වැඩි වයසක් නැ. මාස 5 ක් විතර ඇති. මේ යාළුවා විශේෂ කෙනෙක් කියල හිතෙනවද?

මේ කෙනාට තියෙන්නේ නිමා නොවන බඩගින්නක්. කෙටියෙන්ම කිව්වොත්, බඩජහරියෙක්. අසීමිත විදියට දෙන ඕන තරමක් මෙයා කාවි. ඒ වගේම පුදුම කලබලේකින් මෙයා කෑම කන්නෙත්. නිමා නොවන කුසගින්නකින් මේ යාළුවා පීඩා විදින්නෙ. ඒක මෙයාගේ හැසිරීම ටිකක් නිරීක්ෂණය කළාම මට තේරුණා.....

ටිකක් හොදින් බලන්න. දිග කන්, සිහින් මුහුණ, කුඩා කට, අසීමිත බඩගින්න.......

අතීතයේ කිසිම දානයක් නොදී සිටි උඩගු මනුෂයෙකුගේ ඉන්පසු කල්ප ගණනක පෙරේත ජීවිතය අවසානයේ නැවත තිරිසන් ආත්මයක් ලෙස  පුනරාගමනය ඔබට පෙනේද?

මම අහලා තියෙන බණ කතාවක් මට මතක් උනා. සංසාරයේ කර්මයේ විපාක කියැවෙන මේ පොඩි කථාව කියලා දුන්නේ දරනාගම කුසලධම්ම නා හිමි විසින් The Buddhist නාලිකාවෙනුයි..

"ඔන්න අතීතයේ එක්තරා ස්වාමි පුත්‍රයෙක් තමන්ගේ සුනඛයා සමග ජීවත් වෙනවා. හැබැයි මේ ස්වාමි පුත්‍රයා තමන්ගේ සුනඛයාට බොහොම දරුණු විදියට තමයි සලකන්නේ.

ඉතින් මේ බව රටේ රජතුමාට දැනගන්නට ලැබුනා මොහු සත්ත්ව හිංසනයේ යෙදෙන බව. ඉතින් රජතුමා මේ පුද්ගලයා සහ සුනඛයා කැදෙව්වා. රජතුමාට තේරුණා කතාව ඇත්තක් බව. ඉතින් රජතුමා සුනඛයාගෙන් ඇහුවා මේ වරදට තමාගේ ස්වාමියාට දිය යුතු දඩුවම ගැන. සුනඛයා මෙහෙම කිව්වා.

' රජතුමනි මගේ ස්වාමියට පෝසත් වීමේ දඩුවම දෙන්න.'

රජතුමාට මේක ප්‍රෙහෙලිකාවක්. ඇයි පෝසත් වීම කියන්නේ දඩුවමක් නෙමේනේ. ඒ සැරේ සුනඛයා මෙහෙම කිව්වා.

'රජතුමනි, ගිය ආත්මයේ මම පෝසත් මනුෂයෙක්. ඒත් මම කිසිම දානයක් දීල නැහැ. ඒ නිසා මට මේ ආත්මයේ කෑම ලැබෙන්නේ අඩුවෙන්. මම ධනය නිසා උඩගුව ජීවත් වුනා. ඒකේ විපාක විදිහට මට මේ ආත්මය සුනඛයෙක් වෙන්න සිදු වුනා. දැන් අප්‍රමාන දුක් විදිනවා. ඉතින් මගේ ස්වාමියාටත් දිය හැකි දරුණුම දඩුවම පෝසත් වීමේ දඩුවමයි......' "

අනවබෝධය නිසා, ධනයට, බලයට, උගත්කමට, රැවටිලා අද කී දෙනෙක් සුනඛ ආත්මයට කර්ම රැස් කරනවද?

4 channel Knight rider circuit with high power outputs (12V 10A)

I never thought to make old, well known knight rider circuit with 555 and 4017 ICs in this age, but some students from Medical Faculty of University of Sri Jayawardhanapura asked to make it again....

They need simple LED running circuit to animate their something for the exhibition, and I proposed simple kinght rider LED runner to achieve the task. But, their design has fairly large number of LEDs and hence the output current capacity per channel must be large.

In the design time, I have no idea about the number of LEDs to be connected per channnel. So, I decided to make the circuit with high power outputs, make it enable for at least 10A load from each channel.

As traditional practice, I thought to setup with some BJT for output stage, but then I need to setup output current buffer amplifiers for 4017. Next option is to setup with power darlington transistors. But, one such high power darlington transistor is costs more than 100 rupees......

It is very simple idea to use MOSFETs for the output stage to do this. Here, I selected cheap IRFZ44N, which can handle fairly large load current with extremely low ON resistance. One FET costs less than Rs. 50 and have extreme boost on output current. Because MOSFETs are voltage operated devices.  Any MOSFET with low ON resistance, will work for this design.

I checked this circuit with 12V 8A load per channel without having heat sinks for MOSFETs..But, it is not recommended to use this circuit with low supply voltages below 9V, because, it might be having problems to keep required gate voltage across the MOSFET to keep it fully ON.

I used vero board to make the circuit, but special care must be pay for the ground connection of the MOSFETs. They operate with high currents and have a chance to burn vero board traces or, they might get heat up. Apply a layer of lead alone the trace to make it thicker, will solve the problem.

Since, SMPS modules are so popular, I advised them to use 12V 10A Switch Mode Power Supply with this, to power up the LED system.

Here is the circuit diagram of the knight rider circuit. It can be extend up to 10 channels, by following the same design, without any problem.

ලකුණු වැටීම සහ ලකුණු දා ගැනීම.....

මේ දෙකම එකක් ද? නැත්නම් දෙකක් ද? මට නම් හිතෙන්නේ වෙනම කාරනා 2ක් විදියටයි. මට මේක හදිස්සියේම මතක් උනේ හිතට දැනෙන සිදුවීමක් නිසයි. එත් ඒවා අමතක කරමුකෝ......

ඒත් හැමවෙලේම තරගය තියෙන්නේ ලකුණු වැටෙන අය අතරේ නෙමේ.... ලකුණු දා ගන්න මහන්සිවෙන අය අතරෙයි.... මට තේරෙන විදියට හේතුව තමයි, ලකුණු දා ගන්න මහන්සි වෙන අය ඇතුලතින් හිස්. ඉතින් එයාලා දන්නවා, කවදාවත් තමන්ට ලකුණු වැටෙන්නේ නැහැ, අනුන්ගේ ලකුණක් දා ගන්නවා ඇරෙන්න කියලා.

ලකුණු වැටෙන අය කවදාවත් වැටෙන ලකුණ ගැන හිතන්නේ නැහැ. තමන්ගේ ලකුණත්, අර හිස් මිනිසුන්ට දීලා නිකන් ඉන්නවා හැරෙන්න.....

මගේ ජීවිතේදී මට තවත් දෙයක් දකින්න ලැබෙනවා. මම අර මුලින්ම කිව්ව ලකුණු දා ගන්න මහන්සිවෙන අසරණයෝ ගැන. ඒක මම සෙන් උපමා කතාවකින්ම කිව්වොතින් පැහැදිලි වේවි. අපි මෙහෙම ඒ කතාව කියමුකෝ......

ඔන්න දවසක් සෙන් හාමුදුරුවෝ මුණ ගැසෙන්න එනවා සමාජයේ පිළිගත් උගත් මහත්මයෙක්. ගොඩක් අය උගත්කමත් එක්ක බුද්ධිමත් කම පටලවා ගන්නවා නේ. මෙයත් එහෙම කෙනෙක්. ඉතින් අර මහත්මයා ඇවිත් සෙන් හාමුදුරුවෝ එක්ක ධර්මය ගැන වාද කරලු. ඊට පස්සේ, සෙන් හාමුදුරුවන්ගෙන් භාවනා කරන්න ඕන කියල උපදෙස් ඉල්ලුවලු.

සෙන් හාමුදුරුවෝ ගෙන්න ගත්තලු කෝපි පොච්චියකුයි පිර්සි කොප්පයෙකුයි.

"මහත්තයෝ අපි කෝපි ටිකක් බොන ගමන්ම මේ ගැන කථා කරමු" කිව්වලු.  එහෙම කියලා අර මනුස්සයාගේ කෝප්පය පිරිලා ඉතිරෙනකන්ම කොපි වත් කරනවලු. දැන් කෝප්පය පිරිලා බිම දිගේත් ගලනවා. එත් හාමුදුරුවෝ තවත් කොපි වත් කරනවා.. ඉතින් අර උගත් මනුස්සයට මේක බලාගෙන ඉන්න බැරිම තැන මෙහෙම කිව්වා.....

"හාමුදුරුවනේ දැන් කෝප්පය පිරිලා ඉතිරිලා බිමත් කෝපි ගලනවා නේ?"

"ඔව්. ඔබේ හිසත් මේ පිරුණු කෝප්පය වාගේ..... කළු පාට කුණු වලින් පිරිලා. මම තවත් ධර්මය කියන්න ගියොත් මේ උණා වගේම පිරිලා ඉතිරිලා යාවි. කරුණාකර ඔබේ හිස නමැති කෝප්පය හිස් කර පැමිණෙන්න. එවිට මට අලුත් දෙයකින් එය පුරවා දිය හැකියි."

දැන් සිද්දීන් ගලපලා හිතල බලන්න.......... මම ම කියන එක හරි නැහැ නේ.... ... ....

Mini Project for Control System Design

This is mini project, suitable for biginners to study the basis of digital PID control. This design includes,

>Reference speed (desired speed) is input to the system as a variable control. In this design, it is possible to change the set point from 2500 rpm to 4530 rpm.

> A dc motor maintains the desired speed and the running speed is display in a four digits seven segment cell.

>System can display internal operating parameters through seven segment cell by pressing external button, makes it easier to understand the behavior, both design wise and operational and debugging wise.

>There is an incremental encoder to measure the actual speed of the motor & it will be feedback to the control system to maintain the reference speed.

>There is a current sensor feedback from motor driver to improve the safety of the system.

>System has facility to change the internal parameters in PID controller in the control unit. This can be achieved using external press button switches.

>Rotational direction change via external key press.

>Factory reset function. It is useful to reset all control parameters to default values.

>Soft start function reduces over shoot when the system starts from the rest state.

>Error indication via LED and seven segment display.

>In Circuit Serial Programming (ICSP) is possible via the ICSP header located in the circuit.

Documentation can be found here 
Circuit Diagram is here
Full Project Code base is here

ගොඩක් කණගාටු සිදුවීමක්..

::::::::::::::::::::: A News ::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 
ෆේස්බුක් සමාජගත වෙබ් අඩවියේ තමා නිල ඇදුමින් සැරසී සිටින ඡායාරූප කිහිපයක් පළ කර තිබේ යැයි විදුහල්පතිවරයෙකු විසින් දොස් පැවරීම හේතුවෙන් සිත් තැවුලට පත්15 හැවිරිදි ශිෂ්‍යාවක් සිය දිවි හානි කර ගැනීම පිළිබඳ සිදිධියක් පසුගියදා වාර්තා වුනි. මෙලෙස ජිවිතක්ෂයට පත්ව ඇත්තේ කුරුණැගල තෝරයාය ප්‍රදේශයේ පදිංචි,කුරුණෑගල ජනප්‍රිය පාසලක 11වැනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි පී.බී.වෙනුෂා ඉමන්දි බණ්ඩාර නැමැති ශිෂ්‍යාවයි. ඉකුත් 03 වැනි දින විද්‍යාලීය කාර්යාලයට ගෙන් වූ මේ ශිෂ්‍යාව,ඇය විසින් පවත්වා ගෙන යනු ලැබූ බව කියන ෆේස්බුක් ගිණුම් 02ක ඇය පාසල් නිල ඇදුමින් සැරසී සිටින හා විද්‍යාලීය නිල ලාංඡනය සම්බන්ධ පින්තූර කිහිපයක් පළ කරා යැයි විදුහල්පතිතුමා විසින් දැඩි ලෙස දොස් පැවරීම හේතුවෙන් සිත් තැවුලට පත් ව මෙලෙස සිය දිවි හානි කර ගෙන තිබේ. ඇය දිවි නසා ගැනීමට පෙර සිය පියා වෙත ලියන ලද පිටු 03ක එම ලිපිය මෙසේය.

 2014 -02-05 අප්පච්චී වෙත.. මට සමාවෙන්න මම මේ වගේ තීරණයක් ගත්තට මං වරදක් නොකර මට බෑ මගේ අප්පච්චිව ප්‍රින්සිපල් ගවට ගෙනියන්න. එතන මං වරදක් කලානම් කලේ 7 වසරෙදි 4to ගහපු එක.මං කල ඒ වරද විතරක් මං පිළිගන්නවා. 4to එක f b දාපු කෙනයි ඒ 4to එක දීපු කෙනයි බේරිරා ඇයි මට විතරක් ඇඟිල්ල දික්කරන්නේ.අද මං මගේ අහින්සක අප්පච්චී ස්කෝලෙට ගෙනිච්ච නම් සර්ගෙ පද කොච්චර අහන්න ඕනද මගෙඅප්පච්චී එහෙම දේවල් අහන්න ඕන නෑ.කොච්චර ප්‍රශ්න ගොඩක් අප්පච්චි ඔළුවෙ තියන් ඉන්නවද කියලා මේ ගෙදර කාටවත් තේරෙන්නෙ නෑ. ඒ අස්සේ කොහෙවත් යන එකකට මගෙ අප්පච්චි බාල්දු කරන්න මට කොහොමවත් ඕන කමක් නෑ.මේ ඔක්කොටම හේතුව අපේ ප්‍රින්සිපල් කිසිමදෙයක් දන්නෙ නැතුව මට විතරක් ඇඟිල්ල දික් කරන්නෙ ඇයි කියලා මට තේරෙන්නෙ නෑ.එක පාරක් ළමයි 5000ක් මැද්දේ රැස්වීමේ උඩට ගත්තා කොල්ලෙක් එක්ක film එකක් බැලුව කියල.ඒක දන්නවා මගේ නංගි, අක්කි මං තනියමද ගියේ කියලා.මෙච්චර අසාධාරණ කම් වෙද්දී මං ගොඩක් ඉවසුවා.තවත් බෑ බණ්ඩාර සර් පංති භාර ගන්නවා කියල දැනගත්ත දවසෙ හැම වැඩක්ම නවත්තලා සර් වෙනුවෙන් හිටියා.එහෙම කරපු මට බොරු චෝදනාවක් දැම්මා.මේ ස්කෝ‍ලෙ වෙනුවෙන් කැපවීම් කරන එක තමා ලොකුම වරද.ස්කෝලෙ මොකක්හරි තරඟයක්,උත්සවයකට මම නැටුවෙ නැත්නම් තමා පුදුමෙ.ජයසුන්දර මිස් රංජනී මිස් ඒවා දන්නවා.මට තවත් බෑ මගෙ බණ්ඩාර සර්ටයි මගෙ අප්පච්චිටයි දුකක් දෙන්න. මං අද කරගන්න දෙයින් මම හිතනවා තවත් ළමයින්ට මේ වගේ පහත් වැඩක් වෙන්නෙ නැති වෙයි කියලා. සමහර සර්ලා ප්‍රශ්නයක් උනාම මගෙ පවුල ඇදල ගන්නවා මං මේ කියන්නේ කා ගැනද කියලා මගෙ අප්පච්චි දන්නවා.මට තවත් ජීවත් වෙලා ඉඳලා ඔය ස්කෝලෙ වේස පද අහඅහ O/L කවදාවත් කරන්න බෑ.අහින්සක ලමයි පුංචි වරදක් කළාම එයාලට ‘‘වේසි’’ කියලා කතා කරන එක නවත්තන්න.ළමයින් වරදක් කියද්දී කවුද හරි වැරදි කියලා හොයලා බලන්න කියලා .ඔය ස්කෝලෙ වැරදි කරන්නෙ මමයි නංගියි විතරක් නෙවේ.50% ක්ම යාළු වෙලා ඉන්නෙ.ඒවා සර් දන්නෙ නෑ අපි කියන්නෙත් නෑ.ඒකයි හැමදාම අපේම වැරදි කියන්නෙ.මං මගෙ අප්පච්චිට ගෙඩක් ආදරෙයි.කවුරුත් ඉස්සරහ මගෙ දුව කරපු වැරදි වලට සමාවෙන්න කියනවාට මං කැමති නෑ.දැන් ප්‍රින්සිපල්ට තියෙන්නෙ මාව ස්කෝලෙන් අස් කරලා දාන්න කියලා.අපි හොඳ දෙයක් කළාට තරඟ වලින් දින්නටඅපිට හොඳ නාමය දුන්නෑ ඒත් වරදක් කලාම ස්කෝලෙටම ඇහෙන්න කෑ ගහන්න විතරයි දන්නෙ.

එයා කියන්නේ මම ස්කෝලෙට අගවුරවයක් කියලනේ ඕව අහඅහ මට ස්කෝලෙ යන්න බෑ ගමගේ සර් කිවුවා මම නරක ළමයෙක් කියලා.මං එවෙලේ මගේ O/L රිසාර්ට් වලින් මගේ හොඳනරක පෙන්නන්න තීරණය කළත් මං පරක්කු වැඩී දැන් කරන්න දෙයක් නෑ. මට ඔය ස්කෝලෙ මගේ දක්ෂතා ගැන කියනවානම් කිවුවේ මගේ බණ්ඩාර සර්,නැටුම් මිස්ලා දෙන්නා ප්‍රභා මිස් විතරයි.මං ප්‍රභා මිස් ගාවට ගිහින් මගේ ප්‍රශ්න ගැන කියලා මගේ හිත හදපු වෙලාවේ මං ලොකු තරඟයක් දෙන්න හිතාගෙන හිටියේ.ඒත් මගේ හීන ඔක්කොම විනාශ කරා.මට දැන් O/L තියා ලබන ආත්මෙ කොහොම තැනක් තියෙයිද කියලවත් හිතාගන්න බෑ. අප්පච්චී ඔයා මගේ ඉඩම් කොටස ඔයාගේ නමට හරව ගන්න.මම නැතුව ඔයට සළකන්න කෙනෙක් ඉඳියොත් පුදුමයි.දැන් ඔයා ලඟින් ඔක්කොම ඉන්නේ සල්ලි තියෙන නිසා.නැති වුන දාට ඔයාට කවුරුත් නැතිවෙයි.ඒක වෙන්න දෙන්න බැහැ.අවසාන අවසාන මෙහොතෙත් මගෙ අප්පච්චිගෙ ඇස් දෙක විතරයි පේන්නෙ.මට ඔයා දාල යන්න ගොඩක් දුකයි.නංගිත් පුළුවන්නම් ස්කෝලෙන් අස් කරන්න.ඔය ප්‍රින්සිපල් ඉන්නකම් නංගිට වනස්කම් කරයි.අම්මේ මම අම්මටත් ගොඩක් ආදරෙයි.අම්ම මං එක්ක කතා නොකරට කමක් නෑ සතුටින් ඉන්න.මගෙ අක්කි මට අන්තිම වෙලාවෙත් බලාගන්න බැරි වුනා.ඔයත් ඉන්න තැනක සතුටින් ඉන්න.මගෙ අප්පච්චි ගැනත් පොඩ්ඩක් ‍හොයල බලන්න.නංගී එයා ලොකු ගින්දර ගෙඩක් මැද්දේ පිච්චි පිච්චි ඉන්නෙ.මං නැතුව ඔයාගෙ ප්‍රශ්න කියන්නෙ කාටද අප්ච්චි.මට ලියන්න ලියන්න මගේ හිතේ දුක තවත් වැඩි වෙනවා.ලබන ආත්මෙටවත් සැනසීමක් නැතිවෙයි. මං මේ තීරණය ගත්තේ මං වගේ වැරදි නැති ළමයි තව ඉඳියි.ස්කෝලන් අස් කරන්න බලයි.ඒ ළමයි වෙනුවෙනුයි මේ තීරණේ.

 I love my family
මාව දැක්ක ගමන් බණ්ඩාර සර්ට ඉස්සෙල්ලාම කියන්න.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

මට මේක දැක්කාම තේරුනේ මේ දරුවා ගෙදර ප්‍රශ්නයකුත් එක්කයි ඉදල තියෙන්නේ. එක හරියට තේරුම් ගන්න විදුහල්පති සහ ගුරුවරුන් අසමත් වෙලා.......

මේ දරුවට දඩුවම් දීම නෙමේ, මානසික උපදේශනය වගේ දෙයකුයි විය යුතුව තිබුනේ.... කොහොම උනත් හිතට ගොඩක් දුකයි. මොකද, මමත් 1 වසරේ ඉදල 13 වසර වෙනකන් මේ ස්කොලේ ඉගෙන ගත්තා... එකෙන් ජීවිතේ කෙනෙකුට යන්න පුළුවන් ගොඩක් දුරකට ගියා.....

වාසනාවකට අපේ කාලේ අපිව තේරුම් ගන්න පුළුවන් විදුහල්පති තුමෙකුයි, ගුරු මණ්ඩලයක් අපට හිටියා................

2014 ත් ලැබුවා එහෙනම් ......

කාලෙකින් මේ පැත්තේ එන්නම බැරි උනා. ගිය අව්රුද්දෙ MSc ක් පටන් ගත්ත නේ..... මේ අව්රුද්දෙ අයෙමත් එන්න තමයි හිතන් ඉන්නේ. ඔන්න ඉතින් මුල් post 1 දැම්ම....