ලකුණු වැටීම සහ ලකුණු දා ගැනීම.....

මේ දෙකම එකක් ද? නැත්නම් දෙකක් ද? මට නම් හිතෙන්නේ වෙනම කාරනා 2ක් විදියටයි. මට මේක හදිස්සියේම මතක් උනේ හිතට දැනෙන සිදුවීමක් නිසයි. එත් ඒවා අමතක කරමුකෝ......

ඒත් හැමවෙලේම තරගය තියෙන්නේ ලකුණු වැටෙන අය අතරේ නෙමේ.... ලකුණු දා ගන්න මහන්සිවෙන අය අතරෙයි.... මට තේරෙන විදියට හේතුව තමයි, ලකුණු දා ගන්න මහන්සි වෙන අය ඇතුලතින් හිස්. ඉතින් එයාලා දන්නවා, කවදාවත් තමන්ට ලකුණු වැටෙන්නේ නැහැ, අනුන්ගේ ලකුණක් දා ගන්නවා ඇරෙන්න කියලා.

ලකුණු වැටෙන අය කවදාවත් වැටෙන ලකුණ ගැන හිතන්නේ නැහැ. තමන්ගේ ලකුණත්, අර හිස් මිනිසුන්ට දීලා නිකන් ඉන්නවා හැරෙන්න.....

මගේ ජීවිතේදී මට තවත් දෙයක් දකින්න ලැබෙනවා. මම අර මුලින්ම කිව්ව ලකුණු දා ගන්න මහන්සිවෙන අසරණයෝ ගැන. ඒක මම සෙන් උපමා කතාවකින්ම කිව්වොතින් පැහැදිලි වේවි. අපි මෙහෙම ඒ කතාව කියමුකෝ......

ඔන්න දවසක් සෙන් හාමුදුරුවෝ මුණ ගැසෙන්න එනවා සමාජයේ පිළිගත් උගත් මහත්මයෙක්. ගොඩක් අය උගත්කමත් එක්ක බුද්ධිමත් කම පටලවා ගන්නවා නේ. මෙයත් එහෙම කෙනෙක්. ඉතින් අර මහත්මයා ඇවිත් සෙන් හාමුදුරුවෝ එක්ක ධර්මය ගැන වාද කරලු. ඊට පස්සේ, සෙන් හාමුදුරුවන්ගෙන් භාවනා කරන්න ඕන කියල උපදෙස් ඉල්ලුවලු.

සෙන් හාමුදුරුවෝ ගෙන්න ගත්තලු කෝපි පොච්චියකුයි පිර්සි කොප්පයෙකුයි.

"මහත්තයෝ අපි කෝපි ටිකක් බොන ගමන්ම මේ ගැන කථා කරමු" කිව්වලු.  එහෙම කියලා අර මනුස්සයාගේ කෝප්පය පිරිලා ඉතිරෙනකන්ම කොපි වත් කරනවලු. දැන් කෝප්පය පිරිලා බිම දිගේත් ගලනවා. එත් හාමුදුරුවෝ තවත් කොපි වත් කරනවා.. ඉතින් අර උගත් මනුස්සයට මේක බලාගෙන ඉන්න බැරිම තැන මෙහෙම කිව්වා.....

"හාමුදුරුවනේ දැන් කෝප්පය පිරිලා ඉතිරිලා බිමත් කෝපි ගලනවා නේ?"

"ඔව්. ඔබේ හිසත් මේ පිරුණු කෝප්පය වාගේ..... කළු පාට කුණු වලින් පිරිලා. මම තවත් ධර්මය කියන්න ගියොත් මේ උණා වගේම පිරිලා ඉතිරිලා යාවි. කරුණාකර ඔබේ හිස නමැති කෝප්පය හිස් කර පැමිණෙන්න. එවිට මට අලුත් දෙයකින් එය පුරවා දිය හැකියි."

දැන් සිද්දීන් ගලපලා හිතල බලන්න.......... මම ම කියන එක හරි නැහැ නේ.... ... ....

Mini Project for Control System Design

This is mini project, suitable for biginners to study the basis of digital PID control. This design includes,

>Reference speed (desired speed) is input to the system as a variable control. In this design, it is possible to change the set point from 2500 rpm to 4530 rpm.

> A dc motor maintains the desired speed and the running speed is display in a four digits seven segment cell.

>System can display internal operating parameters through seven segment cell by pressing external button, makes it easier to understand the behavior, both design wise and operational and debugging wise.

>There is an incremental encoder to measure the actual speed of the motor & it will be feedback to the control system to maintain the reference speed.

>There is a current sensor feedback from motor driver to improve the safety of the system.

>System has facility to change the internal parameters in PID controller in the control unit. This can be achieved using external press button switches.

>Rotational direction change via external key press.

>Factory reset function. It is useful to reset all control parameters to default values.

>Soft start function reduces over shoot when the system starts from the rest state.

>Error indication via LED and seven segment display.

>In Circuit Serial Programming (ICSP) is possible via the ICSP header located in the circuit.

Documentation can be found here 
Circuit Diagram is here
Full Project Code base is here

ගොඩක් කණගාටු සිදුවීමක්..

::::::::::::::::::::: A News ::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 
ෆේස්බුක් සමාජගත වෙබ් අඩවියේ තමා නිල ඇදුමින් සැරසී සිටින ඡායාරූප කිහිපයක් පළ කර තිබේ යැයි විදුහල්පතිවරයෙකු විසින් දොස් පැවරීම හේතුවෙන් සිත් තැවුලට පත්15 හැවිරිදි ශිෂ්‍යාවක් සිය දිවි හානි කර ගැනීම පිළිබඳ සිදිධියක් පසුගියදා වාර්තා වුනි. මෙලෙස ජිවිතක්ෂයට පත්ව ඇත්තේ කුරුණැගල තෝරයාය ප්‍රදේශයේ පදිංචි,කුරුණෑගල ජනප්‍රිය පාසලක 11වැනි ශ්‍රේණියේ ඉගෙනුම ලබමින් සිටි පී.බී.වෙනුෂා ඉමන්දි බණ්ඩාර නැමැති ශිෂ්‍යාවයි. ඉකුත් 03 වැනි දින විද්‍යාලීය කාර්යාලයට ගෙන් වූ මේ ශිෂ්‍යාව,ඇය විසින් පවත්වා ගෙන යනු ලැබූ බව කියන ෆේස්බුක් ගිණුම් 02ක ඇය පාසල් නිල ඇදුමින් සැරසී සිටින හා විද්‍යාලීය නිල ලාංඡනය සම්බන්ධ පින්තූර කිහිපයක් පළ කරා යැයි විදුහල්පතිතුමා විසින් දැඩි ලෙස දොස් පැවරීම හේතුවෙන් සිත් තැවුලට පත් ව මෙලෙස සිය දිවි හානි කර ගෙන තිබේ. ඇය දිවි නසා ගැනීමට පෙර සිය පියා වෙත ලියන ලද පිටු 03ක එම ලිපිය මෙසේය.

 2014 -02-05 අප්පච්චී වෙත.. මට සමාවෙන්න මම මේ වගේ තීරණයක් ගත්තට මං වරදක් නොකර මට බෑ මගේ අප්පච්චිව ප්‍රින්සිපල් ගවට ගෙනියන්න. එතන මං වරදක් කලානම් කලේ 7 වසරෙදි 4to ගහපු එක.මං කල ඒ වරද විතරක් මං පිළිගන්නවා. 4to එක f b දාපු කෙනයි ඒ 4to එක දීපු කෙනයි බේරිරා ඇයි මට විතරක් ඇඟිල්ල දික්කරන්නේ.අද මං මගේ අහින්සක අප්පච්චී ස්කෝලෙට ගෙනිච්ච නම් සර්ගෙ පද කොච්චර අහන්න ඕනද මගෙඅප්පච්චී එහෙම දේවල් අහන්න ඕන නෑ.කොච්චර ප්‍රශ්න ගොඩක් අප්පච්චි ඔළුවෙ තියන් ඉන්නවද කියලා මේ ගෙදර කාටවත් තේරෙන්නෙ නෑ. ඒ අස්සේ කොහෙවත් යන එකකට මගෙ අප්පච්චි බාල්දු කරන්න මට කොහොමවත් ඕන කමක් නෑ.මේ ඔක්කොටම හේතුව අපේ ප්‍රින්සිපල් කිසිමදෙයක් දන්නෙ නැතුව මට විතරක් ඇඟිල්ල දික් කරන්නෙ ඇයි කියලා මට තේරෙන්නෙ නෑ.එක පාරක් ළමයි 5000ක් මැද්දේ රැස්වීමේ උඩට ගත්තා කොල්ලෙක් එක්ක film එකක් බැලුව කියල.ඒක දන්නවා මගේ නංගි, අක්කි මං තනියමද ගියේ කියලා.මෙච්චර අසාධාරණ කම් වෙද්දී මං ගොඩක් ඉවසුවා.තවත් බෑ බණ්ඩාර සර් පංති භාර ගන්නවා කියල දැනගත්ත දවසෙ හැම වැඩක්ම නවත්තලා සර් වෙනුවෙන් හිටියා.එහෙම කරපු මට බොරු චෝදනාවක් දැම්මා.මේ ස්කෝ‍ලෙ වෙනුවෙන් කැපවීම් කරන එක තමා ලොකුම වරද.ස්කෝලෙ මොකක්හරි තරඟයක්,උත්සවයකට මම නැටුවෙ නැත්නම් තමා පුදුමෙ.ජයසුන්දර මිස් රංජනී මිස් ඒවා දන්නවා.මට තවත් බෑ මගෙ බණ්ඩාර සර්ටයි මගෙ අප්පච්චිටයි දුකක් දෙන්න. මං අද කරගන්න දෙයින් මම හිතනවා තවත් ළමයින්ට මේ වගේ පහත් වැඩක් වෙන්නෙ නැති වෙයි කියලා. සමහර සර්ලා ප්‍රශ්නයක් උනාම මගෙ පවුල ඇදල ගන්නවා මං මේ කියන්නේ කා ගැනද කියලා මගෙ අප්පච්චි දන්නවා.මට තවත් ජීවත් වෙලා ඉඳලා ඔය ස්කෝලෙ වේස පද අහඅහ O/L කවදාවත් කරන්න බෑ.අහින්සක ලමයි පුංචි වරදක් කළාම එයාලට ‘‘වේසි’’ කියලා කතා කරන එක නවත්තන්න.ළමයින් වරදක් කියද්දී කවුද හරි වැරදි කියලා හොයලා බලන්න කියලා .ඔය ස්කෝලෙ වැරදි කරන්නෙ මමයි නංගියි විතරක් නෙවේ.50% ක්ම යාළු වෙලා ඉන්නෙ.ඒවා සර් දන්නෙ නෑ අපි කියන්නෙත් නෑ.ඒකයි හැමදාම අපේම වැරදි කියන්නෙ.මං මගෙ අප්පච්චිට ගෙඩක් ආදරෙයි.කවුරුත් ඉස්සරහ මගෙ දුව කරපු වැරදි වලට සමාවෙන්න කියනවාට මං කැමති නෑ.දැන් ප්‍රින්සිපල්ට තියෙන්නෙ මාව ස්කෝලෙන් අස් කරලා දාන්න කියලා.අපි හොඳ දෙයක් කළාට තරඟ වලින් දින්නටඅපිට හොඳ නාමය දුන්නෑ ඒත් වරදක් කලාම ස්කෝලෙටම ඇහෙන්න කෑ ගහන්න විතරයි දන්නෙ.

එයා කියන්නේ මම ස්කෝලෙට අගවුරවයක් කියලනේ ඕව අහඅහ මට ස්කෝලෙ යන්න බෑ ගමගේ සර් කිවුවා මම නරක ළමයෙක් කියලා.මං එවෙලේ මගේ O/L රිසාර්ට් වලින් මගේ හොඳනරක පෙන්නන්න තීරණය කළත් මං පරක්කු වැඩී දැන් කරන්න දෙයක් නෑ. මට ඔය ස්කෝලෙ මගේ දක්ෂතා ගැන කියනවානම් කිවුවේ මගේ බණ්ඩාර සර්,නැටුම් මිස්ලා දෙන්නා ප්‍රභා මිස් විතරයි.මං ප්‍රභා මිස් ගාවට ගිහින් මගේ ප්‍රශ්න ගැන කියලා මගේ හිත හදපු වෙලාවේ මං ලොකු තරඟයක් දෙන්න හිතාගෙන හිටියේ.ඒත් මගේ හීන ඔක්කොම විනාශ කරා.මට දැන් O/L තියා ලබන ආත්මෙ කොහොම තැනක් තියෙයිද කියලවත් හිතාගන්න බෑ. අප්පච්චී ඔයා මගේ ඉඩම් කොටස ඔයාගේ නමට හරව ගන්න.මම නැතුව ඔයට සළකන්න කෙනෙක් ඉඳියොත් පුදුමයි.දැන් ඔයා ලඟින් ඔක්කොම ඉන්නේ සල්ලි තියෙන නිසා.නැති වුන දාට ඔයාට කවුරුත් නැතිවෙයි.ඒක වෙන්න දෙන්න බැහැ.අවසාන අවසාන මෙහොතෙත් මගෙ අප්පච්චිගෙ ඇස් දෙක විතරයි පේන්නෙ.මට ඔයා දාල යන්න ගොඩක් දුකයි.නංගිත් පුළුවන්නම් ස්කෝලෙන් අස් කරන්න.ඔය ප්‍රින්සිපල් ඉන්නකම් නංගිට වනස්කම් කරයි.අම්මේ මම අම්මටත් ගොඩක් ආදරෙයි.අම්ම මං එක්ක කතා නොකරට කමක් නෑ සතුටින් ඉන්න.මගෙ අක්කි මට අන්තිම වෙලාවෙත් බලාගන්න බැරි වුනා.ඔයත් ඉන්න තැනක සතුටින් ඉන්න.මගෙ අප්පච්චි ගැනත් පොඩ්ඩක් ‍හොයල බලන්න.නංගී එයා ලොකු ගින්දර ගෙඩක් මැද්දේ පිච්චි පිච්චි ඉන්නෙ.මං නැතුව ඔයාගෙ ප්‍රශ්න කියන්නෙ කාටද අප්ච්චි.මට ලියන්න ලියන්න මගේ හිතේ දුක තවත් වැඩි වෙනවා.ලබන ආත්මෙටවත් සැනසීමක් නැතිවෙයි. මං මේ තීරණය ගත්තේ මං වගේ වැරදි නැති ළමයි තව ඉඳියි.ස්කෝලන් අස් කරන්න බලයි.ඒ ළමයි වෙනුවෙනුයි මේ තීරණේ.

 I love my family
මාව දැක්ක ගමන් බණ්ඩාර සර්ට ඉස්සෙල්ලාම කියන්න.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

මට මේක දැක්කාම තේරුනේ මේ දරුවා ගෙදර ප්‍රශ්නයකුත් එක්කයි ඉදල තියෙන්නේ. එක හරියට තේරුම් ගන්න විදුහල්පති සහ ගුරුවරුන් අසමත් වෙලා.......

මේ දරුවට දඩුවම් දීම නෙමේ, මානසික උපදේශනය වගේ දෙයකුයි විය යුතුව තිබුනේ.... කොහොම උනත් හිතට ගොඩක් දුකයි. මොකද, මමත් 1 වසරේ ඉදල 13 වසර වෙනකන් මේ ස්කොලේ ඉගෙන ගත්තා... එකෙන් ජීවිතේ කෙනෙකුට යන්න පුළුවන් ගොඩක් දුරකට ගියා.....

වාසනාවකට අපේ කාලේ අපිව තේරුම් ගන්න පුළුවන් විදුහල්පති තුමෙකුයි, ගුරු මණ්ඩලයක් අපට හිටියා................

2014 ත් ලැබුවා එහෙනම් ......

කාලෙකින් මේ පැත්තේ එන්නම බැරි උනා. ගිය අව්රුද්දෙ MSc ක් පටන් ගත්ත නේ..... මේ අව්රුද්දෙ අයෙමත් එන්න තමයි හිතන් ඉන්නේ. ඔන්න ඉතින් මුල් post 1 දැම්ම....

සංසාර ගමන "INSURANCE" කිරීම.... (Part 02)

මම පහුගිය ටිකේ හිටියේ ජපන් වල. ඉතින් මේකේ ඉතුරු ටික ලියන්න බැරි උනා...... කතාව මෙකය්. නිකන් හිතන්න...........

මෙයාල insurance කරන්නේ අපේ මේ ජීවිතේ. එකත්, සල්ලි වලට. හැබැය් මේ කාටවත් බැහැ අපේ මරණින් මතු ජීවිතේ insurance කරන්න. මෙයාල අපට කියන්නේ සල්ලි ආයෝජනය කරන්න කියලය්. එකෙන් අපි නොදැනුවත්වම ආයෝජනය කරන්නේ තණ්හාව. ආශාව. උපාදානය. මේවට පරලොකේදී හොද පොලියක් ලැබෙනවා. ප්‍රේත ලෝකේ බැංකු වල. අපි ආශාවෙන් එකතු කරන හැම දේම අපිව තල්ලු කරන්නේ උපාදානය බහුල ප්‍රේත ආත්ම වලට. මගේ මේ අදහස් කෙනෙක්ට නොගැලපෙන්න පුළුවන්. හැබැය් මගේ ඉලක්කය, මම කවද හරි මැරෙනකොට මේ ජීවිතේට ආශාව ඇති කරන, බැදීම් ඇති කරන කිසිම දෙයක් ආයෝජනය නොකරන්නයි. මොකද, මට මගේ මරණෙන් පස්සේ ජීවත් වෙලා ඉන්න අයට ලැබෙන ප්‍රතිලාභ මතක් වෙලා, සල්ලි වලට උපාදානයක් දැනුනොත්, අර ප්‍රේත ලෝකේ බැංකු වල මම වෙනුවෙන් account open වෙන බව දන්නා නිසා........